Η συγχώρηση

Τό ζήτημα τῆς συγχώρησης εἶναι τεράστιο καί συνδέεται στενά μέ ἄλλα ἐπίσης πολύ μεγάλα ζητήματα: τό παράπτωμα, τήν ἁμαρτία, τό κακό –ἡ ὕπαρξη τῆς συγχώρησης προϋποθέτει τήν ὕπαρξη τοῦ κακοῦ, σέ μιά κοινωνία ἀγγέλων δέν ὑπάρχει συγχώρηση-, τήν ἐνοχή, τή δικαιοσύνη καί πολλά ἄλλα.

Τά ἐρωτήματα πού ἐγείρει ἡ συγχώρηση εἶναι δυσαπάντητα. Ποιός συγχωρεῖ; Ὁ ἄνθρωπος πού ἔπαθε, μόνο αὐτός; Ὁ Θεός; Ὁ Θεός μπορεῖ νά συγχωρήσει, ἄν δέν ἔχει δώσει προηγουμένως τή συγχώρησή του τό θύμα; Ἄν αὐτός πού δικαιοῦται νά συγχωρεῖ εἶναι μόνο τό θύμα, τότε τί γίνεται στήν περίπτωση τοῦ φόνου, τοῦ κατεξοχήν κακοῦ, ὅταν δηλαδή ὁ μόνος δικαιούμενος νά συγχωρεῖ δέν ὑπάρχει πιά; Ἡ συγχώρηση μπορεῖ νά δοθεῖ, ἀπό τόν ἄνθρωπο ἤ τόν Θεό, ἄν δέν τή ζήτησε ποτέ ὁ ἴδιος ὁ φταίχτης, ὁ θύτης; Ἄν εἶναι δύσκολο νά ζητήσεις συγχώρηση, ἀφοῦ προϋποθέτει ἀναγνώριση τοῦ παραπτώματος καί μετάνοια, πόσο εὔκολο εἶναι νά τή δεχτεῖς, ἀφοῦ συνεπάγεται (ἤ προϋποθέτει) ἀπόφαση ἀλλαγῆς; Συγχώρηση σημαίνει πώς ξεχνᾶμε τό κακό πού (μᾶς) ἔγινε ἤ ἁπλῶς ὅτι πιστεύουμε καί ἐλπίζουμε πώς ὁ θύτης μπορεῖ νά ἐπανενταχθεῖ στήν ἀνθρώπινη τάξη; Πῶς σχετίζεται ἡ συγχώρηση μέ τή δικαιοσύνη καί τήν ἀγάπη; Μπορῶ νά συγχωρήσω πραγματικά χωρίς ἀγάπη γιά αὐτόν πού συγχωρῶ; Ὑπάρχουν πράξεις ἀσυγχώρητες, παντοτινά ἀσυγχώρητες;

Τά ἐρωτήματα αὐτά καί ὅσα ἄλλα τέθηκαν σέ τοῦτο τόν συλλογικό τόμο ἀναδεικνύουν τήν κεντρικότητα τοῦ ζητήματος τῆς συγχώρησης γιά τήν ἀνθρώπινη ζωή καί συνύπαρξη. 

Οι συγγραφείς του τόμου: Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, Θεόδωρος Γιάγκου, Στέφανος Δημητρίου, Σταύρος Ζουμπουλάκης, π. Βασίλειος Θερμός, Νικόλαος Α.Ε. Καλοσπύρος, Κατερίνα Καρατάσου, Διονύσης Καψάλης, Μ.Ζ. Κοπιδάκης, Σάββας Μιχαήλ, Δημήτριος Μόσχος, Κωνσταντίνος Μπελέζος, Βαγγέλης Μπιτσώρης, Πορφύριος Νταλιάνης, Μιχάλης Πάγκαλος, Μιχαήλ Πασχάλης, Αριστοτέλης Σαΐνης. 

Δείτε εδώ την παρουσίαση του βιβλίου από την Ελισάβετ Κοτζιά (Καθημερινή 25.01.2015).

Εδώ, εδώ κι εδώ μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο του Διονύση Σκλήρη στο περιοδικό Θεολογία (τομ. 85, τχ. 4, Οκτ.-Δεκ. 2014).